شور تب در پیکرم افتاده است
شور مستی در سرم افتاده است
حرف قلبم را هویدا می کنم
با خدای خویش نجوا می کنم
بار الهی خسته ام از زندگی
معصیت هایم شده شرمندگی
خوب می دانم که من بد کرده ام
راه خوشبختی خود سد کرده ام
من ذلیلم بیش از این خوارم مکن
دوره گرد کوچه بازارم مکن
خود نمیدانم کجا رفتم به خواب
از چه بیدارم نکردی آفتاب
توبه کردم توبه کردم بار الهی
زندگی و عمر خود کردم تباه
باب لطفت را به رویم باز کن
با عزیزانت مرا دمساز کن
بعد از این نجوا خدای نیک و زشت
روی برگ کاغذین من نوشت
دوست داری مست و مجنونت کنم
تا ابد بر خویش مدیونت کنم
دوست داری همره جانان شوی
با خدای خویش هم پیمان شوی
می دهم با دردهایت خاتمه
آشنایت میکنم با فاطمه
فاطمه کار خدایی می کند
فاطمه مشکل گشایی می کند
هستی عالم بود از هست او
جنت و دوزخ بود در دست او
ماسوا روزی خورد از خوان او
گردش چرخ است با فرمان او
او کلید قفلهای بسته است
او امید هر دل بشکسته است
بهر او ارض و سما را ساختم
گفت او من مصطفی را ساختم
بهترین غمخوار و یاور دادمش
همسری را همچو حیدر دادمش
من به عشقش ساختم کوه و دمن
من عطا کردم به زهرایم حسن
داده ام او را عزیز عالمین
برترین مخلوق عالم را حسین
فاطمه بر عرض عالم کوکب است
مادر و آموزگار زینب است
علت ایجاد عالم فاطمه است
نقش روی قلب خاتم فاطمه است
فاطمه یعنی سرور اهل بیت
عزت و فخر و غرور اهلبیت
او تمام دلخوشی حیدر است
او شهید بین دیوار و در است
از وجود او خدا شیدایی است
کردگار این جهان زهرایی است
ای که هستی پر ز عصیان و گناه
هر چه میخواهی تو از زهرا بخواه
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.