اشعار مذهبی ترکی و فارسی

نیلورم ثروت وسرمایه حسین نوکریم

اگمرم باش ایکی دنیایه حسین نوکریم

قویمارام مکریله سوز نردبانین آسمانا

هر کیمون همتی وار حاجتی یوخ نردبانا

التفات ایلمرم سلطانا خاقانه خانا

بیر شهون نوکریم که آدی سیغماز جهانا

یتمیشم منصب عظمایه حسین نوکریم

آقامون عشقی منیم روحیمی بی باك ایلیب

یوزومی بیر سوزومی بیر آدیمی پاك ایلیب

طبعیمی تیغ خطرساز و شررناك ایلیب

چوخ شقیلر اورگین شعرلریم چاك ایلیب

چوخ سوزوم اوخ ویریب اعدایه حسین نوکریم

کربلا عاشقیم خون و شهادت سسیم

بی مدد پادشهین ملتمس بیکسیم

نه مسیحم نه ده کی جنته خاطر اَسیم

باخمارام کوثره من، چون که حسین تشنه سیم

تشنه دور روحیم او مولایه حسین نوکریم

هر یوزه آی پاراسی هر گوزه شهلا دیمرم

لاشه خور قوشلارا مرغان شکرخا دیمرم

پایمال اولسام اگر آلچاقا اعلا دیمرم

معصیتدور بو دیمک یا ئولرم یا دیمرم

ویرمرم ناحقه پیرایه حسین نوکریم

نیلورم مرتبه و منصب و نام و لقبی

فضل اگر اولسا، ایدر عالمه چوپانی نبی

شرف و شأن ویرر انسانا علم و ادبی

ورنه بیردور بشر اعجم و کلب عربی

عربی عشق و عجم پایه حسین نوکریم

فخر ایدر بلبل شیدا که گُله نغمه گرم

لیک گلدنده گوزل وارمن اونا مفتخرم

سن دولان باغلاری بستانلاری ای اهل کرم

منده مولا آدینی هی یازارام هی اوپرم

ایدرم فخر او مسیحایه حسین نوکریم

او شه تشنه دی شأنیم شرفیم منزلتیم

او شهون کپریگینه باغلیدی جان و جهتیم

اودی عشقیم اودی مشقیم اودی ذات و صفتیم

بیر توکین ویرسم ایکی عالمه یوخ معرفتیم

عارفم حسن دلارایه حسین نوکریم

او بیر انساندی که آی واله اولار صورتینه

آسمان خم ایلیب قدین اونون حرمتنه

چیخسا عیسی گُویه ده چاتماز اونون دولتنه

بیر گون ایکاش قویام صورتیمی تربتنه

دیم ای شمس جنان سایه حسین نوکریم

او بیر انساندی که یرده گُویی مهمان ایلیر

بیر نظر سالسا گلستانی گُلستان ایلیر

داشی گوهر، اودی کوثر، جسدی جان ایلیر

چاره سیز دردون اگر اولسا او درمان ایلیر

آگه اول سویله اطبایه حسین نوکریم

رتبه سین بیلمز اونین بیلمسه کیم سرّ مگو

آدینی سویلَمگه عاشقه واجبدی وضو

مولری اصلده عشق آیه سیدی اسمده مو

وصف ائدرلبلرینی فاطمه، حلقومنی هو

دیرم منده او زیبایه حسین نوکریم

نه فقط بنده غلامم اوشه تشنه لبه

جبرئیلون جانی نوکردی او معنا نسبه

بیرده باخ ماه بنی هاشم او شیر عربه

گور نجه اَلده امان نامه گلن بی ادبه

دیور ای رذلِ فرومایه، حسین نوکریم