مژده بر عاشقان - گل احمر آمد

مژده بر عاشقان   -   گل احمر آمد

به باغ حسینی     -   علی اصغر آمد

همه جا روشن زجمال تو

شیعه دلشاد است ز کمال تو

یا علی اصغر مددی مولا 

حسینون شش ماهه سربازی

حسینون شش ماهه سربازی 

 نوگل نازی –   یار جانبازی –  

یاعلی اصغر

مبارکدی جشن میلادون 

بو گوزل آدون -  ائدی تن نازی 

یاعلی اصغر

از گلشن زهرا زهرا زهرا

از گلشن زهرا زهرا زهرا

سرزد گل زیبا زیبا زیبا

نامش علی اصغر بند دل مادر

دردانۀ زهرا مهپارۀ حیدر

حُسن رخ پاکِ طاها دارد

انجم به رخسارش غبطه آرد

نور از رخ زیبایش می بارد

روشن شود بطحا بطحا بطحا

به به باغی ربابون بر تازه غنچه آچدی

 به به باغی ربابون   بر تازه  غنچه آچدی

   گورسون اونی رقیّه اصغر دیوبدی قاچدی

قوینوندا   قالسون   الله، دائم  گلی ربابون

صوددن آیرسون آچسون دل بلبلی ربابون

عمریندن اصغر اولدی چون حاصلی ربابون

  به به باغی ربابون   بر تازه  غنچه آچدی

من علی اصغرم باب الحوائج

من علی اصغرم باب الحوائج

هر چتین درده وار منده معالج

چاره سیز قالانلار- دردیلن یانانلار

سسلسون اورکدن- باب الحوائج

منم غلام جواد

منم غلام جواد

مست مرام جواد

مقدمينه گؤل سپون

گلدي امام جواد

گل رضا يا جواد(۲)

مژده بده پيك سحري

مژده بده پيك سحري

سوي گلستان كن گذري

گو به گل و بلبل به چمن

حق به رضا داده پسري

آمده  كان  كرم  حق تبارك

جشن ولادت به گُل وغنچه مبارک 

اي كان كرامت

اي معدن رحمت

ای نور چشم پدر چهره قمر شوم به قربانت

ای نور چشم پدر چهره قمر شوم به قربانت

زیبایی های سحر غنچۀ تر فدای چشمانت

اشکت از جام بصر کرده سفر به روی مژگانت

دل ز وصلت غرق طرب

پر گشوده خنده به لب

نگار من زهرا بهار من زهرا

مرو به جایی از کنار من زهرا

گلدی زهرا عالمه بو گون

 گلدی زهرا عالمه بو گون  

 سویله تبریک خاتمه بو گون

     رحم  ایلوبدی  ذات   کبریا     

 زهرانی   چون  ایلدی   عطا

        «باخ»

                       گور نجه صفا تاپوبدی گلشن نبی                    

 گل آچوبدی گلستاندا دامن نبی

          شاد اول دئنن یا فاطمه  

          رحم ایله باخ بو حالیمه

           جانیم فدا بو گلستاندا آچان گوللره

             نغمه     دیین     نازلی     بلبللره

از بر من اینچنین ، پر مزن ای نازنین

از بر من اینچنین ، پر مزن ای نازنین

از غم داغت ببین، گشته دو عالم غمین

ای گل یاسم بمان، حرف جدایی مخوان

پر مزن از آشیان ، غصه ی دل را بران

ای یارم دلدارم فاطمه

اشک غم می بارم فاطمه