‎ای وای بر یتیمی، قلبش شکسته باشد

‎ای وای بر یتیمی، قلبش شکسته باشد

‎در گوشه خرابه تنها نشسته باشد

چه کربلاست که آدم به هوش می آید

چه کربلاست که آدم به هوش می آید

هنوز ناله زینب به گوش می آید

شنیدستم که در روز ازل آن خالق یکتا

شنیدستم که در روز ازل آن خالق یکتا

بگفتا: کز می وصلم لبالب ساغری دارم

عمّه جان باز آ که آمد یار شب در نیمه شب

عمّه جان باز آ که آمد یار شب در نیمه شب

گرم شد با اشک من بازار شب در نیمه شب

باز خواهم عقده های کهنه دل وا کنم

باز خواهم عقده های  کهنه دل وا کنم

باز خواهم جام دل  پر از مِیِ زهرا کنم 

نوای نینوا را دوست دارم

نوای نینوا را دوست دارم

صدای آشنا را دوست دارم

شفای جان و جانانم حسین است

شفای جان و جانانم حسین است

طبیب و درد و درمانم حسین است

ای که نور مهر و ماهی دوستت دارم حسین

ای که نور مهر و ماهی دوستت دارم حسین

مظهر لطف الاهی دوستت دارم حسین

از عرش و فرش سفره احسانت، ای حسین

از عرش و فرش سفره احسانت، ای حسین

سر سوده هر چه هست به سامانت ای حسین

ای غریبی که تو را در دل عالم وطن است

ای غریبی که تو را در دل عالم وطن است

هر کجا انجمنی هست ز داغت سخن است